ஷர்மிலி மிஸ்! என் பொண்ண ஏன் அடிச்சீங்க?

நண்பர் ஸ்கூல் பையன் சரவணன்,ஷர்மிலி மிஸ் என்ற பதிவை தனது சொந்த அனுபவத்தை  அடிப்படையாகக் கொண்டு சிறுகதை போல அற்புதமாக எழுதி இருந்தார். உண்மையில் நெஞ்சம் நெகிழ வைத்தது என்று சொல்லலாம் . அதை இன்று காலையில் படித்ததும் என்னால் சும்மா இருக்க முடியவில்லை.ஒரு படைப்பின் வெற்றி தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதுதானே. பல்வேறு எண்ணங்கள் அலை மோத ஸ்கூல் பையனின்   இந்த பதிவிற்கு  இன்னொரு கற்பனை முடிவை பின்னூட்டத்தில் எழுத ஆரம்பித்தேன் நீளமாக ஆகிவிட்டதால் என்னுடைய வலைப்பதிவில் அதனைத் தொடர முடிவு செய்தேன்.

துளசிதரன்,கோவை ஆவி, குடந்தையூர் சரவணன் போன்ற குறும்பட ஆர்வலர்கள் ஸ்கூல் பையனின் பதிவோடு இதனையும் சேர்த்து இந்தக் கதையை குறும்படமாக்க முயற்சிக்கலாம் 

அவரது பதிவின் சுருக்கம்: எல்.கே.ஜி படிக்கும் தன் குழந்தையை பள்ளியில் அடித்து  விட்ட ஷர்மிலி டீச்சரை கோபம் கொண்டு கேள்வி கேட்க  தந்தை செல்ல அங்கு டீச்சரை பார்க்க முடியவில்லை.  காரணம் அவரது தந்தை இறந்து விட்டார் கோபத்தோடு  புறப்பட்டவர் இரக்கத்தோடு காத்திருப்பதகா முடிகிறது . ஸ்கூல் பையனின் பதிவு
ஸ்கூல் பையனியன்  பதிவைப் படிக்க கிளிக் செய்க ஷர்மிலி மிஸ்

ஒரு வேளை ஷர்மிலி மிஸ்ஸைப் பார்த்து கோபத்துடன்  பேசியிருந்தால் எப்படிப் போகும் கதை என்ற கற்பனையே எனது இப்பதிவு . ஸ்கூல் பையன் மன்னிக்கவும் 

அவருடைய பதிவில் கீழ்க்கண்டசிவப்பில் குறிப்பிட்ட  வாக்கியத்தை  தொடர்ந்து இதனை வாசிக்கவும் 

அடுத்த நாள் புதன்கிழமையன்று காலை நேரத்தோடேயே பள்ளிக்குச் சென்றுவிட்டேன்.
...ஸ்டாஃப்  ரூமில் ஷர்மிலி  மிஸ் இருப்பதாக சொல்ல கோபத்துடன் விரைந்தேன்.

ஷர்மிலி என்னை அடையாளம்  கண்டுகொண்டார். 

"நீங்க கற்பகாஸ்ரீ அப்பாதானே? "

ஷர்மிலி மிஸ்ஸின் மென்மையான குரல் எனது கோபத்தை குறைத்து  விடும் போல இருந்தது . அதை நான் விரும்பவில்லை. சற்றும் கடுகடுப்பு குறையாமல்  "ஆமாம்! கற்பகா வை  அடிச்சீங்களாமே!."

"இல்ல. அவ கொஞ்சம் குறும்பு பண்ணா அதுக்காக லேசா தட்டினேன். அவ்வளவுதான்அவங்க அம்மா கிட்ட கூட சொல்லிட்டனே!"என்றார் பதட்டத்துடன் 

 "குழந்தையை நீங்க எப்படி அடிக்கலாம் . ஆயிரக்கணக்குல பீஸ் கட்டி படிக்கவைக்கிறது உங்க கிட்ட அடி வாங்கவா?. இன்னும் எந்த காலத்தில இருக்கீங்க  ..." 

எனது  கோபத்தை எதிர்பார்க்காத ஷர்மிலி மிஸ்சின் முகம் பயத்தில் மாறியது 

நான் தொடர்ந்தேன் 

"அவ ஏதாவது தப்பு செஞ்சிருந்தா  எங்ககிட்ட தான் சொல்லணுமே தவிர நீங்க அடிக்கக் கூடாது. குழந்தைகளை அடிக்கறதுக்கு பெத்தவங்களுக்கே உரிமை இல்லை. நீங்க எப்படி அடிக்கலாம்? குழந்தைங்க என்ன கல்லா ? அசையாம அப்படியே இருக்கிறதுக்கு. பி.எட். ல சைல்ட் சைக்காலஜி படிச்சிட்டுதானே வந்தீங்க. குழந்தைகளை எப்படி ட்ரீட் பண்ணனும்னு தெரியாதா?.  சைல்ட் ப்ரொடெக்ஷன் சட்டம் இருக்கு தெரியுமா? இன்னொரு தடவை  இப்படி நடந்தா சும்மா இருக்க மாட்டேன் . பிரின்சிபால் கிட்ட கம்ப்ளைன்ட் பண்ணுவேன். அவர் கேக்கலைன்னா சி இ ஓ கிட்ட கம்ப்ளைன்ட் பண்ணுவேன், அதுக்கு மேலயும் போவேன்" என்று கத்தினேன். 

 நான் சத்தம் போடுவதை கேட்டு ஓடிவந்த மற்ற டீச்சர்கள் "சார்! நீங்க போங்க பாத்துக்கறோம்  என்று  என்னை சமதானப் படுத்தி அனுப்பினர் 

ஆனாலும் குழந்தையை அடித்ததை மனம் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை  

    வீட்டுக்கு வந்ததும் சாப்பிட்டு விட்டு அலுவலகத்துக்கு புறப்பட்டேன். வேலையில் மூழ்கிப் போக ஷர்மிலி மிஸ் என்கோபத்தில் இருந்து தற்காலிகமாக விடுதலை பெற்றிருந்தார்..

      இரவு வீடு திரும்பும்போது கற்பகாவுக்கு பிடித்த ஸ்வீட்டை  அடையார் ஆனந்த பவனில் வாங்கிக் கொண்டேன். ரோட்டில் விற்றுக்கொண்டிருந்த பெரிய டெட்டி பியர் பொம்மையையும் வாங்கிக்கொண்டேன் கற்பகாவுக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும். 

    பிளாட்ஸ் காம்பவுண்டுக்குள் நுழைந்ததும் எனது வாகன சத்தம் கேட்டு ஓடிவரும் கற்பகா இன்னும் வரவில்லை. ஏதோ ஹோம் ஒர்க் செய்து கொண்டிருப்பாள் அல்லது  மொபைலில் கேம் விளையாடிக் கொண்டிருப்பாள் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

மனைவி கதவை திறந்தார் மனைவியைத் தாண்டிப் பார்த்தேன் ஹாலில் குழந்தை  கண்ணில் படவில்லை .

"பிரபா, குழந்தை சாப்பிட்டாளா, அதுக்குள்ளயா தூங்கிட்டா? கற்பகா! உனக்கு அப்பா என்ன வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன் பாரு !  அவளை கூப்பிடு"   என்று சொல்லிவிட்டு ஆடை மாற்றிக் கொண்டு வந்தேன். 

"ஏண்டி! உங்கப்பா கூப்பிடறது காதுல விழலயா?. நீங்க வர்ற வரைக்கும் நல்லாத்தான் விளையாடிக்கிட்டிருந்தா இப்பதான் ரூமுக்குள்ள  போனா. நீங்களாச்சு உங்க பொண்ணாச்சு. ரொம்பதான் செல்லம் கொடுத்து வச்சுருக்கீங்க "என்று அம்மாக்களின் வழக்கமான டயலாக்கை பேசினாள்

    அப்போதும் கற்பகாவரவில்லை நான் அவள் ரூமுக்குள் நுழைந்தேன். கட்டிலின் மூலையில் உம்மென்று உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தது என் செல்லம்.. நான் போனதும் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.

 "ஒரு வேளை ஜுரமாக இருக்குமோ "  நேற்று டீச்சர் அடித்தது வேறு நினைவுக்கு வந்தது. அதனால்  காய்ச்சல் வந்திருக்குமோ? தொட்டுப் பார்த்தேன். நார்மலாகத் தான் இருந்தது 

"ஏம்மா? என்ன ஆச்சு? .டாடி உனக்கு என்ன வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன் பாரு."

...........................

"ஏன் கோவம்?  என் செல்லம்! உன்னை அடிச்ச  மிஸ்சைத்தான் நான் திட்டிட்டு வந்துட்டனே! நான் திட்டினதுக்காக உன்னை திரும்பவும் உன்னை அடிச்சாங்களா? இல்லை திட்டினாங்களா? சொல்லு. அந்த மிஸ்சை ஒரு வழி பண்ணிடறேன். என்ன நினைச்சிக்கிட்டிருக்காங்க . பயப்படாமா உண்மைய சொல்லு "  

பொம்மையையும் ஸ்வீட்டையும் கொடுத்தேன் . கோபத்துடன் தூக்கி எறிந்தாள் கற்பகா 

"போங்க டாடி! எங்க மிஸ்ஸை ஏன் திட்டினீங்க? பாவம்! ஷர்மிலி மிஸ். இன்னைக்கு   பூரா அழுதுக்கிட்டே இருந்தாங்க. 'உன்னாலதான்  மிஸ் அழறாங்கன்னு என் பிரண்ட்செல்லாம் என்னை திட்டினாங்க.  . என்கிட்ட கொஞ்ச பேர் டூ கூட விட்டுட்டாங்க. அப்புறம் நான் மிஸ் கிட்ட போய் சாரி மிஸ்! இனிமே எங்கப்பாகிட்ட சொல்லமாட்டேன்னு சொன்னேன்.. இனிமே நீங்க ஸ்கூலுக்கு வராதீங்க டாடி" என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் முகத்தை திருப்பிக்கொண்டாள் 

என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் நான் திகைத்து நிற்க

காபி கொண்டு வந்த பிரபா என்னைப் பார்த்து  புன்னகைத்தாள். ஏளனமாய்!

                                           *********************************

பாத்திரங்கள் : 
தந்தை : சரவணன் 
மகள் : கற்பகாஸ்ரீ
தாய் : பிரபா 
மிஸ் : ஷர்மிலி 

நன்றி; ஸ்கூல் பையன்